Za każdym razem obserwuj pozytywne reakcje ludzi i wczuwaj się w pozytywne emocje asertywności. Poświęć na ten etap kilka minut i zobacz kilka, lub nawet kilkanaście sytuacji, które mogą mieć miejsce w przyszłości. Ten bardzo skuteczny proces wypełni Twoje życie pewnością siebie i asertywnymi zachowaniami.Asertywności możemy uczyć się korzystając z pomocy specjalisty psychoterapeuty, psychologa lub na treningu asertywności-szukaj: trening asertywności kurs asertywności. Trening asertywności można rozpocząć od wypunktowania swoich mocnych stron. Zachowania asertywne nabywamy przez całe życie.
Skąd się bierze brak asertywności?
A.M.:Z czego jeszcze może wynikać brak asertywności? J.J.:Z braku dostępu do własnych uczuć, z niepewności czego chcę, co tak naprawdę myślę. Z niewiary w realność i zasadność własnych potrzeb. Często wiąże się to z trudną historią osobistą i wynikającym z niej krytykiem wewnętrznym.
Jak uczyć się bycia asertywnym?
Prawdziwa asertywność w pracy powinna być pozbawiona agresji, poczucia winy oraz strachu. Warto od początku pokazywać, że znamy swoją wartość oraz konsekwencje mówienia tego, co naprawdę myślimy. Nie należy jednak być zbytnio nachalnym i za wszelką cenę pokazywać nasze umiejętności.
Jak rozpoznać brak asertywności?
Kłopoty z brakiem asertywności wyglądają jak: nieśmiałość, wycofanie, uległość, nieumiejętność obrony swoich granic, pozycji, praw. Czasem też takim ludziom brakuje elastyczności. Ktoś taki nie ma wewnętrznej pewności.
Jak uczyć się bycia asertywnym?
Prawdziwa asertywność w pracy powinna być pozbawiona agresji, poczucia winy oraz strachu. Warto od początku pokazywać, że znamy swoją wartość oraz konsekwencje mówienia tego, co naprawdę myślimy. Nie należy jednak być zbytnio nachalnym i za wszelką cenę pokazywać nasze umiejętności.
Co przeszkadza w byciu asertywnym?
Wszystkiego możemy się nauczyć. Innym elementem, który przeszkadza nam w budowaniu postawy asertywnej, są obawy. Boimy się oceny innych ludzi, utraty sympatii, na gruncie zawodowym obawiamy się reakcji szefa, mamy niskie poczucie własnej wartości. Warto wiedzieć, że są to przekonania, a nie obiektywna prawda.
Jak nauczyć się mówić nie?
Mów powoli i życzliwie, w innym przypadku Twoja odmowa może zabrzmieć opryskliwie. Nie przepraszaj i nie podawaj rozbudowanego wyjaśnienia Twojej odmowy. Masz prawo mówić „nie”, jeśli nie masz na coś ochoty. Pamiętaj, że w dłuższej perspektywie lepiej być szczerym niż pielęgnować frustrację i rozgoryczenie.
Jak ćwiczyć asertywność?
W asertywnej komunikacji lepiej jest odwoływać się do konkretnego zachowania, bez osądzania osoby, oraz nie generalizować. Zamiast: „jesteś osobą nieodpowiedzialną”, powiedz: „zachowujesz się nieodpowiedzialnie”. Zamiast: „nigdy nie można na ciebie liczyć”, powiedz: „w tej sprawie nie mogłam na ciebie liczyć”.
Jak mówić nie w pracy?
Pamiętaj, aby dokładnie przemyśleć co chcesz powiedzieć. Pokaż osobie, której musisz odmówić, że traktujesz jej słowa poważnie i że do powiedzenia „nie”, zmusza Cię nadmiar obowiązków. Odmawiając staraj się uniknąć wpadania w pułapkę bycia zbyt uniżonym i pokornym. W zwięzły sposób przekaż jedynie konieczne informacje.
Jak zachowuje się osobą asertywną?
Osoba asertywna czuje się swobodnie, odsłaniając (w rozsądnych granicach) siebie innym. Bez nadmiernego lęku, uczciwie i bezpośrednio buduje relacje, potrafi współpracować. Ma też adekwatną świadomość własnych mocnych i słabszych stron, dzięki czemu nie jest mocno zależna od chwilowych sukcesów i porażek.
Co jest przeciwieństwem asertywności?
Innymi słowy, polega ona na takiej komunikacji, dzięki której nie przekracza się granicy swoich potrzeb, a jednocześnie nie rani drugiego człowieka. Jej przeciwieństwem są agresja oraz uległość.
Co zrobić by być stanowczym?
Pomyśl o kilku stanowczych osobach, które znasz i które szanujesz właśnie za to, że nie pozwalają innym przekraczać ich granic. Zastanów się, jak te osoby zachowują się w sytuacjach, gdy ktoś próbuje naruszyć ich wolność wyboru. Zainspiruj się taką postawą i spróbuj wykorzystać ich strategie we własnych zachowaniach.
Jak odmawiać asertywnie przykłady?
W asertywnej odmowie zamiast słów: „nie mogę”, „muszę”, „jestem zmuszona/y”, używa się takich, które odwołują się do własnych preferencji i postanowień: „wolę”, „chcę”, „wybieram”, „jest dla mnie ważne”, „mam zamiar”, „postanowiłam/em”, „zdecydowałam/em”.
Czy asertywność jest dobra?
Pamiętajmy jednak, że asertywność może bardzo dobrze wpłynąć na naszą wydajność i motywację do pracy. Przede wszystkim, kiedy jasno określamy nasze potrzeby i wyrażamy swoje zdanie, jednocześnie zwiększamy naszą pewność siebie i wiarę we własne możliwości. Ułatwia nam też ona dobre kontakty z innymi.
Kiedy nie warto być asertywnym?
Nie postępujesz asertywnie, jeśli zmuszasz kogoś do zmiany zachowania. Jesteś wtedy kontrolująca i się rządzisz. Kiedy uważasz, że wiesz lepiej, też nie jesteś asertywna.
Jak budować i wzmacniać swoją asertywność?
Żeby zbudować asertywność trzeba bez względu na przerażenie i dyskomfort musisz zakwestionować przekonanie i podążać za listą tego czego chcesz, tego czego nie chcesz i na co mógłbyś się zgodzić i wspierać się zestawem swoich praw, które są niekwestionowalne.
Jak zachowuje się osobą asertywna?
Osoba asertywna czuje się swobodnie, odsłaniając (w rozsądnych granicach) siebie innym. Bez nadmiernego lęku, uczciwie i bezpośrednio buduje relacje, potrafi współpracować. Ma też adekwatną świadomość własnych mocnych i słabszych stron, dzięki czemu nie jest mocno zależna od chwilowych sukcesów i porażek.
Jak być asertywnym i pewnym siebie?
Jeśli wymuszamy na sobie uśmiech, poprawia nam się humor. Jeśli przybieramy pozycje dominujące, czujemy się bardziej pewni siebie. Jeśli unikamy konfrontacji, nasza asertywność spada. Gdybyśmy więc symulowali pewność siebie, dzięki produkcji testosteronu, z biologicznego punktu widzenia, stajemy się tacy.
Jak odpowiadać asertywnie?
Unikaj zwrotów „przepraszam, ale nie mogę” czy „wiem, że Ci zależy, ale…” – od razu stawiają Cię one w uległej wobec rozmówcy relacji. Wybieraj zwroty „postanowiłem” czy „zdecydowałem” – które podkreślą Twoją stanowczość oraz profesjonalizm. – Warto podkreślić, że asertywna odmowa wymaga od nas uzasadnia.
Jak uczyć się bycia asertywnym?
Prawdziwa asertywność w pracy powinna być pozbawiona agresji, poczucia winy oraz strachu. Warto od początku pokazywać, że znamy swoją wartość oraz konsekwencje mówienia tego, co naprawdę myślimy. Nie należy jednak być zbytnio nachalnym i za wszelką cenę pokazywać nasze umiejętności.
Jak radzić sobie z brakiem asertywności?
Wystarczy, że nauczysz się wyrażania swojego własnego zdania zachowując otwartość i ciepło skierowane do innych ludzi, a w zamian zawsze otrzymasz od nich wielki szacunek za to, że nie boisz się powiedzieć tego, co masz na myśli.
Co sprzyja asertywnej komunikacji?
Asertywna komunikacja jest zdecydowana, a jednocześnie respektuje godność rozmówcy, jest szczera i otwarta. Główną zasadą jest unikanie świadomego sprawiania komuś przykrości, co wiąże się z unikaniem stosowania komunikatów typu TY.
W jakim stopniu jestem asertywna?
Kiedy jesteś asertywny, nie jesteś ani bierny, ani agresywny, tylko bezpośredni i uczciwy. Nie oczekujesz, że inni ludzie będą wiedzieć, czego chcesz, więc prosisz o to, czego potrzebujesz, spokojnie i z przekonaniem.
Jak nauczyć się mówić to co się myśli?
Mów o tym, co jest dla Ciebie naprawdę ważne. Zaakceptuj i uszanuj fakt, że inna osoba może mieć inny punkt widzenia. Pamiętaj o tym, co pozytywne w związku. Im więcej ktoś dla nas znaczy, tym bardziej zależy nam na zrozumieniu ze strony tej osoby.
Czy zawsze masz prawo powiedzieć NIE?
Masz prawo odmówić. Wiele osób odmawiając, odczuwa też silne poczucie winy. Warto pamiętać, że odmawianie nie jest niczym złym. Każdy człowiek jest jednostką autonomiczną, mającą prawo do podejmowania własnych decyzji, zgodnych z własnymi zasadami czy odczuciami. Mamy też prawo odmawiać bez podawania powodu.
Jak mówić nie bez poczucia winy?
Mów wprost, a Cię usłyszą To co nam najbardziej utrudnia zrozumienie się nawzajem, to brak jasnych, klarownych i czytelnych dla wszystkich stron komunikatów. Inni ludzie niekoniecznie chcą dla nas źle. Nie zawsze są toksyczni czy złośliwi.
